Ciało i umysł

„Wszystko to powraca do jednego z największych dylematów naszego działania: jak przekształcić umysł? Jak uzdrowić umysł? Jak sprawić, by umysł przestał być tak bardzo związany ze zhomogenizowaną rzeczywistością, dla której został stworzony. Jak myślicie, co umysł przykleja do siebie każdego dnia? Przykleja zhomogenizowany świat, który przyjmuje. Jego wspomnienia to zhomogenizowane chwile. To nie jest taka prosta rzecz. Dla mnie to jest takie jasne. Ale ciało może wpływać na umysł; widzimy to w pozycjonowaniu. Może. To jasne. Ciało oczywiście wpływa na rozwój umysłu, to wiemy. Mózg musi funkcjonować, musi działać prawidłowo. Prawidłowość działania ciała może zmienić sposób, w jaki działa umysł. Może. Z pewnością zmienia jedną z jego podstawowych ról. Jest nią kontrolowanie życia w oparciu o pamięć.


Nie oznacza to jednak, że umysł przestaje być zhomogenizowany. Mam zhomogenizowany umysł, jak każdy inny. Jest on połączony z otaczającym mnie światem, który jest światem zhomogenizowanym. Mój pasażer nie jest zhomogenizowany. Po prostu obserwuje umysł. A mój zhomogenizowany umysł nie przeszkadza mi w życiu, ponieważ nim nie kieruje. Ale to nie znaczy, że jest wolny od tego głębokiego programowania. Nie jest. Jak może być?


Nie obchodzi mnie, co robi mój umysł, ponieważ nie może on nic zrobić, jeśli chodzi o zmianę czy modyfikację sposobu, w jaki żyję. Ale widzę, co robi. Widzę, jak bawi się tym i tamtym. Widzę dziwność tego, jakie wspomnienia pozostają, a jakie nie. Jestem umysłem strategicznym. Ale nie ma nic do zrobienia. Wiem, że moja wyjątkowość jest bardzo różna od mojego umysłu. Mogę się temu przyglądać. Przecież gdybym nie miał zhomogenizowanego umysłu, jak byśmy się ze sobą porozumiewali? Czy dam ci niepowtarzalny język? Robię wszystko, co w mojej mocy, aby uściślić język, którego używam w kontaktach z Tobą, ale Ty rozumiesz, do czego zmierzam.


Wszyscy jesteście częścią tego programu. To jest świat. Wychodzi on z nas. Nie możemy go wyrwać. Ale z drugiej strony Osobowość nie jest po to, aby zatracić się w tym życiu. Nie jest. Wszystko, co dotyczy człowieka, wszystko, co dotyczy tego, czym jest dla nas bycie na tym planie, wszystko, co dotyczy naszego rozwoju, wszystko, co dotyczy naszego ruchu, przywiodło nas do tego czasu i tego miejsca, abyśmy mogli zrealizować niepowtarzalność.”

Dodaj komentarz